จากใจ…ถึงบัดดี้

จากใจถึง…บัดดี้ผู้แสนดี

To… ปรัชญ์ ประธานรุ่น เพราะเราคือ…พี่น้องกัน 2

ตั้งแต่ผมเจอเค้าครั้งแรก มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญหรือว่าโชคชะตามั้งครับ ที่ทำให้นักเรียนนายตำรวจ ก็คือเค้ากับนัก

ศึกษา ก็เป็นผมมาจับคู่กันเป็นบัดดี้ ขนาดเค้าได้ตำแหน่งประธานรุ่นเพราะเราคือ…พี่น้องกัน ผมก็ไปติดหนึบกับเค้าด้วยด้วย

การเป็นรองประธานรุ่นอีก (โลกมันกลมว่าไหม) ผมว่าเราสองคนน่าจะไม่แยกจากกันนะ (อิอิ)  ช่วงกิจกรรมนะ ขนาดมี

การจับคู่กันหลายรอบเราสองกันก็ไม่แยกออกจากกัน หรือว่าทั้งไม่มีใครจะจับคู่ด้วย(ล้อเล่น ครับ)ก็ยังจับกันอยู่นั้นและก็คู่

นั้น สุดท้ายกิจกรรมบังอันศอรบอกว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเรา เค้าคนคือ บัดดี้ของเรา ตอนแรกก็งงไปพักนึง พอได้คุยกัน

ก็เข้าใจกัน  พอแล้วงั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยก็แล้วกันนะ ตลอดเวลาที่เข้าร่วมกิจกรรมกันกับบัดดี้คนนี้ของผม เราได้ทานข้าว

ด้วยกัน นอนใกล้กัน พูดคุยกันบ้าง (แต่ไม่ค่อยบ่อยนัก)ก็ทำให้ทำให้ผมรู้สึกได้ว่า เราสองกันมีอะไรที่คล้ายกันมาก

จะขอบรรยายเลยละกัน บัดดี้คนนี้ของผมนะ เค้าเป็นคนง่ายๆยังไงก้อได้ มีความรับผิดชอบ มีภาวะความเป็นผู้นำ มุ่งมั่น

และที่สำคัญมากที่สุดในตัวของเค้าก็ คือ รอยยิ้มของเขา เขาเป็นคนยิ้มง่ายไม่เครียด ใครที่อยู่ใกล้กับเขาจะรู้สึกมีความสุข

ด้วยกับ เจ้าลักยิ้มอันมีเสน่ห์ของเขานั่นแหละนี้มันเป็นสิ่งที่ได้สัมผัสมาถึงเราจะไม่ได้พูดคุยกันบ่อย อยู่ติดกัน เหมือนบัดดี้คน

อื่นเค้า ก็เข้าใจนะเราทั้งสองเจอกันบางครั้งในกิจกรรมก็เราทั้งสองติดด้วยกับภาระหน้าที่บางอย่าง ผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่

สามารถดูแลบัดดี้ของผมอย่างเต็มที่ให้เหมือนกับบัดดี้คู่อื่นๆเค้า สุดท้ายนี้ ก็ขอให้บัดดี้คนนี้แหละของผม มีสุขภาพสมบูรณ์

แข็งแรง (รักษาสุขภาพด้วยละกัน) มีความเจริญก้าวหน้าทางตำแหน่งหน้าที่การงานและครอบครัว

(ถ้ามีปัญหาอะไรก้อปรึกษาได้ยินดีเสมอ และถ้าลงมาภาคใต้เมื่อไรก็บอกมานะจะจัดการดูแลเป็นอย่างดีเลย)

อย่าลืม สัญญาคืนวันอำลาละ รักษาสุขภาพด้วยนะ ห่วงใยจากใจจริง

รักเพื่อนเสมอจากวันนั้นและตลอดไป

เธอ..คือ เพื่อนตายของฉัน

We Are All Brothers

จาก รอน  ม.อิสลามยะลา รองประธานรุ่น เพราะเราคือ…พี่น้องกัน  2